NACIONALNA INTELIGENCIJA I RAZVOJ KULTURNIH USTANOVA

,

Proces stvaranja nacionalne inteligencije kao prvi od tih fenomena započeo je u 18. vijeku, ali je tekao vrlo sporo. Najsvestraniji kulturni stvaralac tog doba, Zaharije Orfelin, žalio se na svoju bespomoćnu usamljenost riječima „unus nulus“, jedan kao nijedan. Ali već od školske reforme 70 – ih godina 18 vijeka i naročito poslije pojave Dostiteja Obradovića broj kulturnih djelatnika stalno se povećavao. Postepeno se stvarao jedan novi društveni sloj, istina vrlo mali sloj ljudi koji ne žive ni od zemlje, ni od trgovine, ni od zanata, već od umnog rada. To je bila moderna, građanska inteligencija ili kako ju je Mušicki nazvao „učena“ ili „viša“ klasa srpska. Njeno jezgro činili su „spisatelji“, ali su joj pripadali i svi drugi djelatnici na polju kulture.
Već u ranim fazama u razvoju naše građanske inteligencije dolaze do izraza razni vidovi njenog međusobnog povezivanja i okupljanja, te s tim u vezi, do stvaranja intelektualnih krugova i kulturnih centara. U posljednjim decenijama 18. vijeka važnu ulogu je imao terezijanski i jozefinistički Beč, kao mjesto okupljanja najaktivnijeg i najnaprednijeg dijela srpske inteligencije sa Dositejem Obradovićem na čelu. Ovu svoju ulogu književnog centra Beč će imati i kasnije. Ona će biti naročito značajna 40 –ih godina 19. vijeka, kada se u tom gradu okuplja Vukov književni i kulturni krug. Drugi veliki srpski kulturni centar nalazio se u mađarskom glavnom gradu Pešti. Ta uloga Pešte kao srpskog centra počela je 1796, kada je u taj grad iz Beča prenesena jedina srpska štamparija. U narednih tridesetak godina Pešta je postala glavni centar srpske knjige. Sa osnivanjem Matice srpske (1826) kao prve srpske kulturne ustanove u tom gradu, Pešta će postati naš glavni kulturni centar i tu ulogu zadržaće sve do 60 – ih godina 19. vijeka, do preseljenja Matice srpske u Novi Sad. Za razliku od Beča, iz kog su dolazile prevratničke književne i kulturne ideje, peštanski krug srpske inteligencije po svom odnosu prema kulturi bio je više tradicionalistički. Postojali su i drugi manji centri. U sjedištu Srpske mitropolije, Sremskim Karlovcima, krajem 18. i početkom 19. vijeka, oko preduzimljivog mitropolita Stratimirovića formira se „karlovački krug“, u kojem je uz mitropolita, glavna ličnost bio učeni pjesnik Lukijan Mušicki. Z ataj krug karakteristične su određene eruditske, naučne, pretenzije. U isto vrijeme u mediteranskom Trstu, u kojem je od ranije bila ekonomski jaka srpska trgovačka kolonija, živi i radi nekoliko pisaca , među kojima i Dositej Obradović, pa se tako govori i o tršćanskom krugu srpske inteligencije. U ustaničkom Beogradu, naročito poslije osnivanja Velike škole (1808), okupio se izvijestan broj učenih ljudi, među kojima su se nalazili i Dositej Obradović, koji je iz Trsta prešao u Srbiju, a zatim i više drugih srpskih intelektualaca iz Ugarske, tako da se može govoriti o beogradskom, ustaničkom krugu srpske inteligencije. Ta uloga Beograda kao kulturnog centra obnavlja se poslije Drugog ustanka, ali s obzirom na neriješen status Srbije sve do davanja hatišerifa i na despotizam kneza Miloša, to je išlo sporo, tako da je tek 30 – ih i 40 – ih godina Beograd postao jedan od najznačajnijih naših kulturnih centara.

NACIONALNA INTELIGENCIJA I RAZVOJ KULTURNIH USTANOVA 2

Zaharije Orfelin

Stvaranje srpske čitalačke publike

Kulturni napredak bio je uslovljen porastom kulturnih potreba društva i obrnuto, kulturne potrebe društva ubrzavale su kulturno napredovanje. Ta dva momenta stoje u uzajamnoj zavisnosti. Ovo se najsnažnije ispoljilo u vezi s osnovnim, najrasprostranjenijim kulturnim dobrom – knjigom. U ovom periodu formira se nova srpska čitalačka publika. To je išlo sporo i teško. Dositej je svoje glavno djelo „Život i priključenije“ štampao u svega 300 primjeraka i godinama nije uspio da ga rasproda. No, ipak, Dositej je svojim djelima, posebno Basnama, izvršio početni uticaj na stvaranje brojnije srpke čitalačke publike. Još veći uticaj na omasovljenje čitalačke publike imali su romani Milovana Vidakovića. Njega je prihvatila srednjeobrazovana i poluobrazovana čitalačka publika, naročito ženska.
O našoj čitalačkoj publici 19 vijeka postoji bogata dokumentacija. Dugo vremena održao se običaj da se uz knjige objavljuje spisak onih koji su se na njih pretplatili. Prvi spisak pretplatnika ili, kako se tada govorilo „predbrojnika“ ili još češće „prenumeranata“, nalazimo u velikoj, četvorotomnoj Istoriji Jovana Rajića, najvećem izdavačkom poduhvatu našeg 18. vijeka. Ova praksa kasnije je nastavljena, naročito u prvoj polovini 19. vijeka, pa i kasnije, dok broj čitalaca nije toliko porastao da se nije isplatilo štampati njihova imena. Na osnovu tih spiskova možemo pratiti stvaranje i razvoj čitalačke publike, pomoću njih možemo sagledati put naše knjige u društvo, njeno teritorijalno i socijalno širenje kroz široke narodne mase. Sama ustanova „prenumeracije“ predstavlja prvorazredni činilac u razvoju naše književnosti i kulture pisane riječi u cjelini. „Prenumeracija“ je oblik kolektivnog, narodnog mecenatstva ili, kako bi se danas reklo sponzorstva. Ona je, po riječima Stojana Novakovića (1900, 15), „glavni način koji je podigao novu srpsku književnost“. Kulturno interesovanje društva nije se ograničilo samo na knjigu. S počecima našeg pozorišta, s pojavom putujućih pozorišnih družina i privremenih i stalnih pozorišnih kuća, formira se naša pozorišna publika. I tu prve nagovještaje imamo u 18. vijeku, ali tek u prvoj polovini 19. vijeka možemo govoriti o postojanju kakve-takve stalne pozorišne publike. U tom periodu kod nas se javljaju i prva javna izvođenja svjetovne muzike i prvi koncerti, sa kojim je počelo formiranje muzičke publike. Što se tiče slikarstva, glavni naručilac umjetničkih djela bila je zadugo Crkva kao institucija. Otuda su u slikarstvu dugo vremena preovlađivale religiozne teme. Ali već u 18. vijeku pojavljuje se svjetovna klijentela, trgovci i drugi imućni ljudi. Oni su obično naručivali od slikara svoje portrete i portrete članova svojih porodica. Otuda je u slikarstvu 19. vijeka među žanrovima daleko najviše zastupljen portret.

NACIONALNA INTELIGENCIJA I RAZVOJ KULTURNIH USTANOVA 3

Dositej Obradović

Kulturne ustanove

Svaka kultura koja se razvija i napreduje teži da stvori stalne institucije jer samo preko njih može se postići stabilnost i kontinuitet u kulturnom životu i stvaranju. U srednjem vijeku su glavnu ulogu u kulturi imali manastiri, koji su primarno vjerske ustanove, u 18. vijeku ta uloga prelazi na školu, kao pedagošku instituciju, jer je najveći dio kulturnog, pa i književnog stvaranja bio tijesno povezan sa školom. Krajem tog vijeka osniva se Karlovačka gimnazija (1791), prva srednja škola kod Srba. U prvoj polovini 19. vijeka školski sistem se razgranava: osniva se prva učiteljska škola u Sentandreji (1812), koja je kasnije premještena u Sombor i druga srpska gimnazija – Novosadska (1816). U Beogradu se 1831. osniva niža srednja škola, koja se 1853. pretvara u klasični gimnaziju. U ovom periodu počinje razvoj našeg višeg školstva. Ustanička Velika škola (1808) obnovljena je 1838. kao Licej, koji će uskoro dobiti status „velikog učilišta“, iz kojeg će se razviti Velika škola (1868), preteča Beogradskog univerziteta. I ostale temeljne institucije osnivaju se u to vrijeme: prvo srpsko učeno društvo Matica srpska u Pešti (1826), koja sve do danas kao svoje glasilo Letopis Matice srpske , najstariji kontinuirano izlazeći časopis u svijetu, Državna štamparija u Beogradu (1831), prva naučna ustanova Društvo srpske slovesnosti, takođe u Beogradu (osnovano 1841. a započelo je rad 1842), zatim Narodna biblioteka, Narodni muzej i dr. U ovom periodu u pozorišnom životu najvažniju ulogu imaju putujuće pozorišne družine. Glavni organizator pozorišnog života bio je Joakim Vujić „otac srpskog teatra“, koji je organizovao 1813. prvu pravu pozorišnu predstavu u mađarskom pozorištu u Pešti, a zatim veliki broj predstava po raznim mjestima. Tridesetih godina on je u Kragujevcu bio direktor „Knjižesko-srpskog teatra“, koji je bio ustanova kratkog vijeka. Četrdesetih godina Jovan Sterija Popović i Atanasije Nikolić organizuju pozorište poznato kao Teatar za đumruku, koje je takođe kratko trajalo. Za razliku od kulture 18. vijeka, u kojoj su glavnu ulogu imali stvaralački doprinosi izuzetnih pojedinaca, kakvi su bili Orfelin, Rajić ili Dositej, kultura prve polovine 19. vijeka pokazuje izrazitu tendenciju ka organizovanosti, institucionalizovanosti. U njoj je osnovana naša prva i jedna od glavnih nacionalnih kulturnih ustanova, Matica srpska, te su udareni temelji osnovnih nacionalnih institucija srpskog naroda, kao što su: univerzitet, akademija nauka, narodna biblioteka, narodni muzej, pozorište, koje će tek kasnije dobiti svoj konačni oblik.

NACIONALNA INTELIGENCIJA I RAZVOJ KULTURNIH USTANOVA 4

Galerija Matice srpske

Jovan Deretić „Kulturna istorija Srba“

 

/by

VEČE POEZIJE SA JOVANKOM STOJČINOVIĆ NIKOLIĆ

,

Poštovani,

Pozivamo Vas na Veče poezije sa Jovankom Stojčinović Nikolić, spisateljicom koja je napisala 16 knjiga poezije, a pored poezije bavi se i pisanjem proze, te eseja. Gospođa Jovanka Stojčinović N. dobitnik je više nagrada i priznanja i član je Udruženja književnika Republike Srpske i Srbije. Pored ovog, treba naglasiti da je gospođa Jovanka Stojčinović N. pružala nesebičnu podršku na razvoju teslićkih kulturoloških institucija, već od 1995. godine. Veče poezije održaće se 12. maja 2022. godine u Gradskoj galeriji sa početkom od 19 časova.

/by

PROMOCIJA ROMANA ”TEODOR” U TESLIĆU AUTORA PREDRAGA BOJINOVIĆA

Večeras je održana promocija romana ”Teodor”, književnika Predraga Bojinovića.
Poslije “Tajkuna”, drugi put za redom ostvarena je saradnja sa ovim književnikom, te mu je na ovaj način pružena još jednom podrška iz Kulturnog centra Teslić, ovaj put i uz učešće SPKD Prosvjeta iz Teslića.
“Teodor je istorijski roman u kojem se prepliću priče i sudbine ovdašnjih stanovnika. Djelo obuhvata poslednjih 200 godina naše istorije, a dio romana govori o periodu Prvog srpskog ustanka čiji je vođa u lozničkom kraju bio Teodor po kojem je roman i naslovljen.
Bojinović je rekao da je poruka romana antiratna, te da kroz praćenje tragedije običnog čovjeka u teškim istorijskim periodima želi da pošalje poruku mira i neophodnosti sloge.
”Roman ”Teodor” obuhvata našu istoriju u poslednja dva vijeka, ali i tragedije sa kojima smo se suočavali u Prvom i Drugom svjetskom, te u poslednjem građanskom ratu. Ove tragedije mogle su biti izbjegnute da je bilo više razuma. Cilj je da se pošalje poruka da mir nema alternativu i da nam se tragedije, kao narodima koji govore istim jezikom, nikada više ne dogode” – rekao je Bojinović i zahvalio se načelniku opštine Teslić, Milanu Miličeviću na nesebičnoj pomoći pri objavljivanju romana koja je, kako je rekao, za njega osim materijalne, predstavljala i moralnu satisfakciju.”
/by

SVETOSAVSKA AKADEMIJA U TESLIĆU

U slavu i čast Svetoga Save, Prvog Arhiepiskopa Srpskog i 350-te godišnjice od upokojenja Svetog Vasilija Ostroškog, u Tesliću je održana svetosavska nedjelja pod nazivom „Od Žiče do Ostroga“. Organizatori ovog događaja su parohije teslićke, SPKD „Prosvejta“, Svetosavska omladinska zajednica, Kulturni Centar, Narodna biblioteka „Danilo Kiš“ i Turistička Organizacija Teslić.

Cilj ove manifestacije je, da kroz duhovno-kulturne sadržaje pokaže da je Hrtistov put, koji je u našem rodu utemljen u liku i djelu Svetoga Save, nastavljen preko ostroškog svetitelja, Svetoga Vasilija, ostao isti put kojim i danas hodi naša Sveta Crkva.

U subotu 22. januara 2022. godine u Velikoj sali Doma „Prosvjete“ održano je Svetosavsko veče folklora, gdje su se prisutni upoznali sa narodnim igrama i običajima.

Svečana Svetosavska akademija koja je bila pripremljena, usled okolnosti pandemije izazvane korona virusom je otkazana. Umjesto toga, etno grupa „Dar“ iz Banja Luke je u nedjelju 23. januara duhovnom i narodnom pjesmom uveličala ime srpskog Putevoditelja, Svetoga Save.

U srijedu 26. januara zajedničkom školskom priredbom pod nazivom „Uskliknimo s ljubavlju“, kroz riječi i pjesmu prikazano nam je djelo i značaj Svetoga Save i svečano je završena svetosavska nedjelja.

Liturgijskim sabranjem, molitvom i tradicionalnim učešćem najmlađih u svetosavskim pojanjima i slovima o Svetome Savi, svi zajedno smo uskliknuli: Da živimo svi u slozi, Sveti Savo ti pomozi

/by

U TESLIĆU U ČETVRTAK, 21. 10. PROMOCIJA KNJIGE „KAD SRCE GOVORI” DALIBORKE PERIĆ

,

 

Neodgovorno je uskratiti svijet za svrhu koja nam je namijenjena. Naša dužnost i obaveza su da je pronađemo i živimo svoju istinu. To nije samo naš izbor, rečenica je iz nove knjige „Kad srce govori” autorke Daliborke Perić.

Promocija ove knjige  u Tesliću  zakazana je  za 21. oktobar 2021. godine, s početkom u 18 časova u gradskoj kino sali u saradnji sa Kulturnim centrom Teslić.

Po riječima autorke, knjiga je do sada promijenila živote stotina žena širom Balkana putem online svijeta, a sada će biti prezentovana i teslićkoj publici, dok će na samoj promociji učestvovati Daliborka Perić i  Vesna Račić, voditeljka programa.

Iako se na prvi pogled čini, knjiga „Kad srce govori“ nije ljubavna knjiga. Prije bi se reklo da je životna. Sam naziv nas navodi na razmišljanje o načinu na koji idemo kroz život. Šta je ono što nas vodi? Um ili srce? Ova knjiga je životna priča autorke, zapravo roman, koji opisuje kako je moguće iz uma prijeći u svoje srce i voditi jedan sretan i ispunjen život u miru sa sobom i drugima.

Perićeva  pojašnjava i da je knjigu napisala za samo 31 dan, ali, ipak, ona je nastajala cijeli njen život.

„Sam trenutak pisanja je došao spontano, intuitivno, iz duše. Bila je to prava erupcija riječi, misli i osjećanja koje su se pretvarale u ispisane stranice prije nego što bih i shvatila šta sam napisala. Ono što me je pokretalo jeste želja da sa drugima podijelim svoja saznanja i mudrost koja mi je u potpunosti promijenila život”, rekla je Perićeva, te je dodala da ni sama nije vjerovala da će knjiga izazvati ovako veliku pažnju.

.

Knjiga prati mladu ženu po imenu Anđela, koja, nakon što je dugogodišnji partner ostavi bez riječi, biva potpuno slomljena. U osjećaju sopstvene nemoći i bezizlaznosti odluči da okuša svoju posljednju šansu. Posmatrajući harmoničan život svoje spasiteljice Mirjane, osjeti još veću bol shvatajući da njena najveća patnja nije u tome šta je izgubila, već u onome što nikada nije ni imala. To joj oduzme i ono malo nade koju je imala i Anđela se prepusti pred snagom životnih izazova. Ipak, neka sila jača od nje same, je natjera da pronađe posljednji atom snage i potraži odgovore tamo gdje je znala da će ih sigurno dobiti.

 

/by

DOKUMENTARNI FILM „SINOVI SRPSKE“ PRIKAZAN U TESLIĆU

U filmu „Sinovi Srpske“ prikazan je ratni put Prve gardijske motorizovane brigade na brojnim ratištima i vojnim akcijama u kojima je učestvovala od njenog osnivanja do kraja rata.

To su ratišta oko Goražda i Žepe, akcije `Cerska 93`, `Lukavac 93`, olovsko ratište, bihaćko ratište i, ono za šta je Garda najviše vezana pošto je najveći dio svog ratnog puta provela tamo – na planinama Treskavica i Bjelašnica.

U ovom filmu je prikazana istina o mladim gardistima, mladim vojnicima koji su zajedno sa svojim komandnim kadrom i starim gardistima ratovali i doprinijeli stvaranju i odbrani Republike Srpske“.

Prva gardijska motorizovana brigada dala je nemjerljiv doprinos, što se, prije svega, ogleda u činjenici da su većina od oko 240 poginulih gardista bili mladi momci od 18, 19 ili 20 godina.

Ovaj film je nastao je i iz želje da se zauvijek oda počast njima i zadrži sjećanje na njih.

Ovo je dokumentarni film u kome o svojim iskustvima govori, između ostalih, nekadašnji komandant Prve gardijske motorizovane brigade pukovnik Zdravko Samardžić, nekadašnji načelnik Štaba brigade Mirko Trivić, kao i Snježana Kojadinović, koja je bila jedna od rijetkih gardistkinja, od osnivanja brigade, pa do samog kraja rata.

U filmu o svojim iskustvima u tom ratnom periodu govore i mladi gardisti, kao i pripadnici starijih generacija garde koji su od osnivanja Brigade bili u njoj.

U filmu govore i gosti, nekadašnji američki političari i novinari koji su, na neki način, svjedočili o žigosanju Srba 1992. godine kao ratnih zločinaca i agresora.

Film je nastao i iz želje da se pokaže da Srbi nisu agresori niti su divljaci ili ubice, nego da je to samo narod koji je branio svoja vjekovna ognjišta i koji je između ostalih ratnih dejstava bio izložen i stravičnim udarima NATO-a.

Ovaj dokumentarni film, u režiji Miodraga Zarkovića iz Beograda, nastao je kao idejni projekat Udruženja gardista Prve gardijske motorizovane brigade Glavnog štaba Vojske Republike Srpske da se na neposredan način oda pošta poginulim pripadnicima ove brigade.

/by

DANI RUSKE KULTURE I IZLOŽBA FOTOGRAFIJA „POČETAK DRUGOG SVJETSKOG RATA“

  1. jula 2019. u Tesliću je otvorena 2. manifestacija ‘Dani ruske kulture’ u organizaciji Kulturnog centra Teslić i opštine Teslić i uz podršku Ambasade Rusije u BiH. Svečanost uz ugodan muzički program su otvorili direktorica Kulturnog centra g-đa ŽeLjka Vuković-Draganić i predstavnici Ambasade Rusije u BiH.

Prvog dana trajanja manifestacije otvrena je izložba fotografija „Početak drugog svjetskog rata“.

Kratak opis postavke koja je u pripremi:

U maju 1939. evropske diplomatske linije su uzavrele. Berlin je pokušavao na sve načine poručiti Moskvi kako nudi bolјe uslove za saradnju od Britanije i Francuske.

Savez Sovjetskih Socijalističkih Republika i Nјemačka potpisali su sporazum o nenapadanju i to je razlog što se vrlo često u javnosti pokušava nametnuti neosnovano ubjeđenje nekih analitičara da je postojao tajni dogovor Nјemačke i Sovjetskog Savezao o podjeli istočne Europe, prema kojoj bi Nјemačkoj pripao zapadni dio Polјske, a SSSR-u istočni dio Polјske, dijelovi Finske, Estonija, Latvija i dijelovi Rumunjske. Ova Izložba dokumentuje da to nisu bili stavovi Rusije.

Izložbom “Početak Drugog svjetskog rata“ predstavlјaeno je niz fotografija izvorne prepiske Stalјina, Hitlera, M. Litvinova, E. Beneša, V. Sids, Šlumberg, Molotova i dr. evropskih diplomata i njihovim naporima da se zaustavi provođenje Hitlerove samovolјne osvajačke politike.

Ova dokumentacija dokaz je stavova Rusije i djelovanj ruske diplomatije u odnosu na stavove zvaničnog Berlina i Hitlera, te prikazuju diplomatske napore koje je ruska diplomatija ulagala za sprečavanja koraka koje je u svom osvajačkom pohodu preduzimala Nјemačka.

(Izložbu pripremile profesorice Marija Vuković i Tatjana Blagojević).

/by

PRODAJNO – REVIJALNA IZLOŽBA LIKOVNIH OSTVARENJA UDRUŽENJA SLIKARA „REKOS”

,

Uu ponedjeljak,  29. jula sa početkom u 19,00 časova u gradskoj galeriji  u Tesliću biće upriličeno svečano otvaranje izložbe likovnih radova grupe teslićkih  umjetnika okupljenih u Udruženju „Rekos”.

Radove izlažu: ADOLF AMROŠ, ŽELJKO ĆURIĆ, PLAMENKO BAJTL, NINETTE MONTE, ČEDOMILA FIFIĆ,
PETAR JELIĆ  I NEBOJŠA DUJKOVIĆ.

Organizatoru je posebno zadovoljstvo što se poslije dužeg vremena okupio  značajan broj Teslićana likovnih stvaralaca koji su izrazili želju da  svoja djela zajednički prezentuju kroz ovu grupnu izložbu.

Izložba je prodajno – revijalnog karaktera i biće dostupna građanstvu tokom cijele sedmice u prostorijama gradske galerije.

Dobro nam došli!

/by

37. ИЗЛОЖБА ЛИКОВНЕ ГРУПЕ „СРЕТЕЊЕ“

Вечерас смо имали посебно задовољство да у организацији ЈУ „Културни центар Теслић“ представимо публици радове дванаест младих теслићких умјетника који стварају у оквиру Ликовне групе „Сретење“ уз менторство Мирослава Поповића. Умјетници: Димитрије Керић, Ана Марија Петровић, Зорана Кљечанин, Глигорије Алексић, Ивана Шаиновић, Владимир Рељић, Немања Анђелић, Милана Шкребић, Немања Антић, Лана Антешевић, Никола Бабић и Ивна Кујунџић изложили су серије графика који су настајале у њиховим различитим развојним периодима.

Умјетнички и критички осврт о изложеном изнио је професор Марио Игњић чија ужа специајалност јесте управо графика. У свом излагању истакао је значај рада оваквих група не само са умјетничког, већ и са педагошког и васпитног аспекта . Истакао је да је и он као и неколицина теслићких ликовних академаца у својој младости учествовао у раду ове групе и уз сарадњу са Мирославом Поповићем радио своје припреме за студије Ликовне академије. Сама техника, графички отисак је истовремено инспиративна и продуктивно практична јер спојем вјештине дубореза и комбинација боја долази се до невјероватних резултата који се сем у умјетничке сврхе могу врло вјешто примијенити и у индустрији за практичну употребу.

Свакако, изложба је грађанству доступна до краја маја те вам топло препоручујемо да посјетите Градску галерију и погледате изложено.

/by

TRADICIJOM ČUVAMO PORODICU

,

U organizaciji JU “Kulturni centar Teslić”
12.maja 2019. planirano je “Veče dječijeg folklora”. Ovaj događaj je sastavni dio manifestacije “Dani porodice” koju kroz svoj program rada realizuje Kulturni centar Teslić od prošle godine pod motom-Tradicijom čuvamo porodicu.

Manifestacija je prilika da se kroz javne nastupe i scenski prikaz obilježja koja se sa generacije na generaciju prenose  i čuvaju u okviru porodice i sredine u kojoj živimo posveti  pažnja porodici kao osnovnoj ćeliji društva i ukaže na njen značaj upravo za opstanak i razvoj društvene zajednice.

Učesnici na manifestaciji su djeca uzrasta do dvanaest godina iz Teslića, Doboja, Stanara, Prnjavora i Kotor Varoši.

U okviru deset prijavljenih KUD- ova nastupiće više od 200 mladih folkloraša. Manifestacija je kao i prošle godine planirana u gradskom parku u Tesliću.

 

/by